مدل موی ایرانی

در ایران تا قاجار موی مردان به صورت ساده بود و عموما موی سر با کلاه، عمامه و یا چیز های دیگر پوشیده بود. در دوره  قاجار مدل های مو بیشتر به حالتی که برای مسح و نماز مناسب تر باشد بود و یک وجب از جلوی مو تراشیده میشد.

مدلهای این دوره شامل موارد زیر بود:

مدل موی دم‌اردکی:

جلو و پشت گردن تراشیده می شد و موهای اطراف به طرف کلاه بالا زده می شد.

مدل موی حیدری:

از پیشانی تا پس‌گردن به اندازه چهار انگشت تراشیدنه می شد و موهای کنار تا روی گوش کوتاه می شد.

مدل موی پاشنه ‌بخواب:

جلو سرشان را به اندازه یک کف دست می تراشیدند و موی اطراف را بلند، پس گردن تراشیده و خط ریش پر نگه داشته می شد.
صفدری: در این مدل به جز دو طرف سر بقیه موی سر به کلی تراشیده می شد.

مدل موی قلندران:

که سر، ریش و سبیل را به طور کامل می تراشیدند.

مدل موی علی‌اکبری:

به جز فرق سر تمام سر تراشیده می شد. ولی موی باقی مانده تاحدی بلند میشد که عده ای ان را بافته از طرف عقب چپ کلاه بیرون می‌گذاشتند.

مدل موی گیسو:

ویژهٔ دراویش هم که موهای بلند داشتند و به آن اصطلاحا گیسو می گفتند، برخی از دراویش فرق از وسط باز می کردند و برخی دیگر موی خود را می بافتند.

اولین مدل مو به نام مدل احمدشاهی توسط احمدشاه که به تقلید از غربی ها موهای خود را کوتاه کرد ایجاد شد.

مدل موی مردانه ایرانی در زمان پهلوی

مدل موی طبیعی:

خط ریش را از استخوان شقیقه می تراشیدند، جلو و پشت مو را به یک اندازه کوتاه می کردند یا اصطلاحا طبیعی می کردند و موها را به صورت فرق از وسط یا بالا زده درست می کردند.

مدل موی سر بالا:

مو ها تقریبا به اندازه 4-7 سانتی متر بلند بود و با روغن به سمت عقب شانه میشد.

مدل موی آلامد:

در این مدل مو از طرف چپ فرق باز می کرد و مو های کنار بر روی گوش شانه می شد. البته در این مدل به درخواست مشتری مو به یک سمت هدایت می شد.

مدل موی آلبوروس:

تمامی مو به صورت یک دست کوتاه می شد و تنها به اندازه سه انگشت از جلوی مو بلند تر بود که با شیبی ملایم با بقیه سر یکسان سازی میشد.

مدل موی آلمانی:

در این مدل مو اطراف کاملا سفید و تا زیر لاله‌های گوش با ماشین از ته زده می شد بقیه مو به تدریج بلند شده و جلویش مانند آلبوروس و کمی کوتاه‌تر اصلاح می شد.

مدل موی آلاگارسون:

فرقی که سر را از اطراف شانه کرده زیادی آن را از زیر لاله گوش زده و صاف کرده پشت گردن را می‌تراشیدند و جلوی آن را از پیشانی یک ور می‌زدند.

مدل مو بعد از انقلاب

اگر از عشق پشت مو ها بگذریم می تونیم بگیم موج جدیدی از مدلهای مو از سال 80 به بعد وارد ایران شد که به آنها اشاره می کنیم:

مدل موی قارچی

در مدل قارچی، اندازه موی عقب و جلوی سر یکسان است و به صورت گرد، اطراف سر اصلاح میشود.

در اوایل دهه ۸۰ این مدل مو مد روز بود که کمتر کسی امروز از این مدل استفاده می کند.

این مدل مو از کارتنی به کارگردانی جونز برودرز نشات گرفته است.

مدل تَن تَن

این مدل مو نیز از کارتن بسیار معروف تُن تُن و میلو گرفته شد.

شخصیت اصلی این کارتن دارای موهایی کوتاه و شانه شدن قسمت بلندتر به سمت چپ یا راست سر است.

این مدل مو به سختی در ایران پذیرفته شد زیرا نیاز به حالت دهنده های مو داشتیم.

مدل تیفوسی یا کوتاه و بلند

مدل موی تیفوسی یا همان کوتاه و بلند، به چند طریق کوتاه می شود این بستگی به جنس موهای دارد.

این نام برگرفته از بیماری تیفوس است. این مدل مو پیرو تفکر سورئال  است.

مدل های مهم دیگر: مدل موی بوکسوری، تایسونی یا کشتی گیری

نقاط قوت نقاط ضعف شغل آرایشگری :

در این شغل فرد آرایشگر در مدت زمان کم به عنوان مثال یک اصلاح ده دقیقه ای حداقل 10 هزار تومان درآمد کسب می کند اما باید به این موضوع دقت کرده باشیم که مشکلاتی نظیر دیسک گردن ،کمر و مچ همراه این شغل خواهد بود و از نگاهی دیگر این شغل،شغل جالب و شادی است؛ چرا؟ چون آدم های متنوعی با مدل مو های جالب می بینید و می توانید به وسیله آن مدل مو های متنوع خلاقیت ذهن خود را بالا ببرید و ایده های جدیدی روی آن ها پیاده کنید.

روش درست آرایشگر شدن :

اگر در فکر این هستید که وارد این شغل شده و مغازه ای برای خود داشته باشید در مرحله اول باید سراغ یک آموزشگاه معتبر بروید و بعد از آموزش اصولی برای دریافت مدرک و در مرحله دوم برای دریافت مجوز اقدام کنید.معمولا دوره های آرایشگری 3ماه تا 6 ماه هستند و تئوری و عملی می باشند.به این نکته توجه کنید که این آموزشگاه ها زیر نظر سازمان فنی حرفه ای کشور حتما باشند. سپس برای دریافت مدرک معتبر فنی حرفه ای باید در آزمون های وزارت کار شرکت کنید.جالب است بدانید که خود اتحادیه صنف آرایشگران نیز به طور رایگان آموزش می دهند (البته اگر الان قانونی عوض نشده باشد) و شما تنها باید مواد مصرفی خود را تهیه کنید.

بعد از دریافت مدرک، برای دریافت مجوز نیز باشد یک امتحان دیگر بدهید.دو تا از مباحثی که بسیار مهم هستند و حتما باید آموزش ببینید، صورت شناسی و ابزارشناسی هستند.درصورتی که شما این حرفه را بر اساس تجربه و کارآموزی یاد گرفته و مدرک ندارید و میخواهید مجوز بگیرید، می توانید از راه مباشر اقدام کنید به عبارت دیگر، دریافت مجوز از طریق شخصی دیگر که مدرک آرایشگری را داشته باشد.